Hier staat het met dikke letters in de agenda: 11 mei om 17.00 uur. Eigen Huis & Tuin Lekker Leven. En niet zomaar: ik mag stralen in dit programma en honderduit vertellen over Houtmoed en het idee achter mijn onderneming. Dat is toch een droom die uitkomt? Ook laat ik je in een minuut of vijf zien hoe je zelf zo’n papieren vaasje maken kunt! Als ze tenminste de slappe lach er uit hebben geknipt… lees je mee?

papieren vaasje diy eigen huis en tuin lekker leven

Tuuuurlijk.

In december 2021 kreeg ik een berichtje op instagram. Of ik aan een item in een tv-programma wilde meedoen: Eigen Huis en Tuin Lekker Leven. Tuuuuuurlijk joh, ik ben gekke henkie: als het te mooi lijkt om waar te zijn, *is* het vaak te mooi om waar te zijn. Dus ik klikte al bijijijna op het prullenbakje… toen mijn nieuwsgierigheid toch de overhand kreeg.

En dat was maar goed ook! Want na even speurneuzen op de socials en het wereldwijde web, ontdekte ik dat dit berichtje gewoon legitiem was. Echt. Serieus. Dit berichtje waarin tussen neus en lippen door stond of ze even langs mogen komen met een camera.

Waaaaaahhhh!!!!

Langskomen met een camera? Bij mij? Nee! Natuurlijk niet! Hier thuis? Ben je gek!! Nee, nee, nee. Iedereen mag op tv, snap ik helemaal, maar IK?! Echt niet. Echt. Niet.
Je snapt het, met bibberende vingers tikte ik een berichtje terug, iets in de trant van: “Wat fijn dat je aan Houtmoed denkt, dat lijkt me hartstikke leuk!”

🙂

Ja, lieve mensen.

Doe eens gek. Leef een beetje. Wist je dat mensen kopen van mensen, en niet van een logo? Dus nee zeggen zou echt superdom zijn.

Lang verhaal nog wat langer, we maakten een balafspraak voor na de kerstvakantie en toen hadden we een superleuk gesprek, deze gezellige redacteur van Eigen Huis & Tuin en ik. We maakten wat grove plannen, ik mocht input leveren voor het script. De daadwerkelijke afspraak voor opnames legden we trouwens wat verder in de toekomst, want inmiddels had ik opnieuw post-covid-syndroom.

bloemen in vaas h3 op bijzettafel laag voor eigen huis en tuin

Zo kwam het, een beetje later dan gehoopt, dat op een mooie vrijdagochtend het hele huis volstond met houten vazen en papieren kannen. Plus tafels, mini-tafels, onderzetters, vilten hoezen… want tja. Het zal maar net in beeld komen hè 😉

Achter de schermen

Diezelfde vrijdagochtend ging de bel. Met bibberende knietjes deed ik open. De regisseur, Quirine, stond te stralen bij de deur en dankzij haar won mijn enthousiasme het van m’n zenuwen. We deden een rondje door het huis, ik gaf haar een kopje koffie en we wachtten tot de camera- en geluidsman er ook waren. Drie man sterk wisten zij héél goed wat ze deden. In tegenstelling tot het onderwerp van de ochtend, want ik was bloednerveus en ik deed maar wat.

bloemen in huis voor de opnames van eigen huis en tuin

De slappe lach

“Wat heb je nodig? Een mesje, stevig papier, een snijmat, een potlood, en een flesje waar je een vaasje omheen wilt maken.” Terwijl ik dit hardop zei en het twee keer moest herhalen, had ik een flashback naar Arjan Ederveen en Tosca Niterink in Creatief met Kurk. Toen ik hardop uitsprak dat “een foutje maken niet erg is, daar krijgt je vaasje karakter van,” kreeg ik de slappe lach van mijn per-ongelukje Bob Ross imitatie. Ik weet niet of het in de uitzending zit, maar het zou wel grappig zijn. Want het is wel een beetje Maaike-stijl 🙂

met m'n hoofd op camera voor de uitzending van eigen huis tuin lekker leven

Over Houtmoed

Natuurlijk mocht ik vertellen over Houtmoed. Waarom ik met mijn onderneming begonnen ben, de normen en waarden, eerlijk zijn voor mens en natuur. En dat stuk vloog er uit alsof het niks was! Quirine gooide er een muntje in en de hele marktwaar liep er uit. Van zenuwen was geen sprake meer: dit weet ik! Dit *ben* ik, dit leef ik! Dit is Houtmoed.

Knippen en plakken…

Kortom, ik ben zo ontzettend nieuwsgierig naar de eindmontage. Wat er in het programma zit, of het nèt zo sprankelend, leuk en geweldig is als ik de ochtend hier in huis heb beleefd! Of de stukjes met onze kleine meid gelukt zijn en zij ook even mag stralen op tv. Daarnaast ben ik nieuwsgierig hoevaak ik ‘uh’ zeg en of je de zweetdruppels op m’n voorhoofd ziet, hihihi.

samen met kind voor de camera bij eigen huis en tuin

Natuurlijk ben ik ook benieuwd of m’n slappe lach er in zit. En: of je merkt dat mijn mesje breekt! Want het oude trouwe mesje waar ik al twintig jaar papier mee snijd, gaf de geest. Tijdens de opnames. Dus bijna de hele DIY doe ik met verkrampte vingers, zodat je hopelijk niet ziet dat de boel hilarisch in de soep liep. En ook dat is helemaal Maaike-stijl 😉